Vandaag moesten we dan naar Munnikeburen waar we weken geleden verkeerd waren toen …. onze leider was die dag.
Vandaag waren we keurig op tijd en op de juiste plek.
Hassan was geblesseerd in Urk achter gebleven en voor hem in de plaats hadden we Daniel opgetrommeld en
bereid gevonden mee te spelen op dit toch wat vroege uur. dank daarvoor.
We begonnen in Munnikeburen met een donder speech van onze leider.
1) we moeten weer met ons allen gaan trainen.
iedereen weet dat er trainen is van half negen tot ca 10 uur op de donderdag avond.
Dat betekend dat ook iedereen MOET komen trainen en dat als je niet komt je MOET afmelden bij Farid.
Er is heus geen dwang beleid. verjaardag, visite, wat anders te doen, werk, allemaal prima… maar je MOET je afmelden.
Voetbal is een teamsport en er staan op donderdag 6 a 7 man en een paar van buiten ons team, terwijl er eigenlijk minimaal 14 horen te zijn.
Hun die niet komen verpesten het ook een beetje voor hun die wel komen.
2) We moeten weer net als verleden jaar werken voor elkaar.
We moeten onze instelling veranderen.
Knokken voor elkaar en niet denken.. dat doet hij wel.
Verleden week tegen Steenwijkerwold was het bijzonder goed te zien.
onze achterhoede stond nog rand strafschop gebied en van onze voorhoede liepen er 4 buitenspel ter hoogte van
het strafschop gebied van de tegenpartij. in het middenveld liep niemand meer.
De achterhoede moet opstomen naar de middenlijn en daar de tegenstanders opvangen.
Dit maakt dat ons middenveld aanzienlijk minder meters hoeven te maken en sneller mee kunnen helpen, want ze hoeven niet eerst helemaal terug.
Ook moeten de aanvallers mee zakken en mee helpen op het middenveld.
De spits mag rustig blijven hangen, maar niet ter hoogte van de keeper van de tegenpartij.
Ook zagen we tegen Steenwijkerwold dat spelers constant vrij liepen en constant werden overgeslagen.
Bekir heeft de hele tweede helft vrij gelopen, was schor van het roepen en kreeg geen bal.
Of het door de donderspeech van Farid kwam, of dat het gewoon mooi zonnig voetbal weer was, ik weet het niet,
maar we speelden weer als vanouds.
Er was beweging, iedereen hield zijn positie, we werkten keihard voor elkaar, er werd vrijwel niet gemopperd en zelfs Riaz was weer
terug op zijn oude nivo.
Het enige wat Riaz twee keer had was dat hij de bal gewoon aan de tegenpartij gaf.
Zijn uitleg was……. ik wil de bal lang op Adil geven. Op het moment van de aanloop om te schieten
beginnen er een paar KORT KORT te roepen en dan moet ik ineens omschakelen en komt er iets wat er tussen in zit.
We moeten er goed op letten dat bij een vrije trap, een corner een ingooi of een doeltrap, we stil zijn.
Als we een vrije trap hebben en de keeper staat te roepen LAAG HOUDEN dan zal dat niets anders dan onrust brengen.
als er dan ook voor nog 3 spelers staan te roepen… HIER HIER HIER dan kan je er van op aan dat het al knap is de bal te raken,
laat staan uit te voeren wat je van plan was.
Aannemende dat de gene die de vrije trap mag nemen hem ook mag nemen, betekend dat we hem vertrouwen dit te doen.
Laat hem dat dan ook doen.
Beweeg en doe wat je doen moet, maar houdt je mond.
Je roept slechts als je echt onvergetelijk vrij staat en niet zoals ik meermalen zie, vol in de dekking tussen drie man en dan om de bal roepen.
Let er dus op dat we stil zijn.
Ook tegen de scheidsrechter.
Onze leider had dit zo uitvoerig te kennen gegeven en toch dreigde het een paar keer mis te gaan.
Farid zei later…… we hebben de scheidsrechter altijd mee en hoe meer we praten en zeuren, hoe meer we hem tegen krijgen.
Voetbal is emotie, maar laten we het gezamenlijk proberen.
Over de wedstrijd heb ik al wat gezegd.
Riaz op de goal,
Achter : Younes Daniel, peter en Bekir
midden: Karim en Mootje met centraal in het midden Mo
voor: Adil Nabil en Farid
We hielden de eerste 20 minuten het veld heel erg klein en tikten onze tegenstanders werkelijk het snot voor de ogen.
Het was Adil die ouderwets op dreef was en die de 0 - 1 liet aantekenen na een echt tikkie takkie aanval.
Het ging echt zo tik tak tik tak tik dat de tegenstanders nog een tijdje rond liepen met wat gebeurde hier.
Echt wat kunnen jullie goed voetballen als jullie de bal het werk laten doen.
Het was Farid die zoals altijd lange rushes doet en die dan als een soort antiloop door de achterhoede van de tegenpartij
heen springt, kruipt glipt we zien dan van achter uit zijn knieën soms boven zijn hoofd uitkomen om de tackles te ontlopen.
Vlak voor de rust was het geloof ik dat juist hij de belangrijke 0 - 2 maakte en daarmee ons wat ruimte en lucht gaf.
Daniel die eigenlijk laatste man was maar meer en meer de positie van voorstopper op zich nam, speelde een uitmuntende wedstrijd.
Na afloop zaten de spelers van VWC buiten wat na te praten en waren er twee opvallende dingen.
Wij hadden een ongelofelijk goede voorstopper (Daniel dus) hij had het hun spits onmogelijk gemaakt te voetballen en hij was verder
echt overal en coachte iedereen ook nog eens goed.
Kortom klasse Daniel.
En dan was er die blonde nummer 12, die was keihard en stond of lag steeds in de weg. Heerlijk toch…
Marielle heeft voor de zekerheid nog in mijn tas gekeken of ik nummer 12 had.. lol.
In de tweede helft hebben we prima gevoetbald, wat te veel gepraat misschien, maar dat kwam
omdat onze voorhoede ongeveer 212 keer buiten spel stond, waarvan waarschijnlijk 44 keer onterecht gevlagd
en dat roept reactie op….. beter de pass wat sneller geven, of anders iets minder scherp staan.
Maar onze Mo maakte keurig de 0 - 3 en daarmee was de wedstrijd gelopen en Riaz hield keurig de nul met een paar prachtige reddingen.
Moet ik nog vertellen dat Mustafa - Aisatti - moessie op vrijwel alle posities is ingevallen en een perfecte wedstrijd speelde.
Zijn mooiste moment was een soort Pelle vlieg kopbal die jammer genoeg geen doelpunt werd maar het zeker verdiende.
De strafschopnemer..
Mo Lamrini is aangesteld als strafschoppen nemer.
Ook vandaag geen strafschop……
Man of the Match……… Daniel
seizoen 2013/2014
Topscoorder
Karim 7
Adil 5
Mo Lamrini 3
Mo 3
Hassan 2
Farid 2
Nabil 1